فایل فردا

مرجع دانلود فایل های دانشجویی

فایل فردا

مرجع دانلود فایل های دانشجویی

ترجمه مقاله سیستم اطلاعاتی نیروی کار بهداشتی کنیا : مدل تأثیر بر سیاست استراتژیک منابع انسانی و برنامه ریزی و مدیریت

کشور ها در سراسر جهان با کمبود کارکنانی خوب و عدم تعادل در مهارتها مواجه هستند سیستم های اطلاعاتی منابع انسانی (HRIS) به منظور نظارت و رسیدگی مسائل نیروی کار سیستم بهداشت استفاده می شود اما درک جهانی از این سیستم های در حداقل بوده و اطلاعات پایه در مورد دامنه و توانایی آن محدود است سیستم اطلاعات نیروی کار بهداشت کنیا (KHWIS) قابل تشخیص به عنوا
دسته بندی مقالات ترجمه شده isi
بازدید ها 30
فرمت فایل docx
حجم فایل 521 کیلو بایت
تعداد صفحات فایل 14
ترجمه مقاله سیستم اطلاعاتی نیروی کار بهداشتی کنیا : مدل تأثیر بر سیاست استراتژیک منابع انسانی و برنامه ریزی و مدیریت

فروشنده فایل

کد کاربری 1
کاربر

سیستم اطلاعاتی نیروی کار بهداشتی کنیا : مدل تأثیر بر سیاست استراتژیک منابع انسانی و برنامه ریزی و مدیریت - 2013

Kenya’s Health Work force Information System : A model of impact on strategic human resources policy, planning and management

چکیده :

کشور ها در سراسر جهان با کمبود کارکنانی خوب و عدم تعادل در مهارتها مواجه هستند. سیستم های اطلاعاتی منابع انسانی (HRIS) به منظور نظارت و رسیدگی مسائل نیروی کار سیستم بهداشت استفاده می شود , اما درک جهانی از این سیستم های در حداقل بوده و اطلاعات پایه در مورد دامنه و توانایی آن محدود است. سیستم اطلاعات نیروی کار بهداشت کنیا (KHWIS) , قابل تشخیص به عنوان یک مثال امیدوار کننده از عملکرد HRIS می باشد. هدف این مقاله این است که داده های KHWIS را در سیاست منابع انسانی و برنامه ریزی و مدیریت بررسی کند. مواد و روش کار شامل منابعی برای مطالعه در رابطه با پزشکی کنیا (MOMS) و وزارت بهداشت (MOPHS) و گروه پرستاری در (MOMS) سن بازنشس, شورای پرستاری کنیا و انجمن پزشکان , دندان پزشکان کنیا و تکنسینهای آزمایشگاهی و داروسازهای کنیا می باشد. علاوه براین , داده های کمی استخراج شده پایگاههای داده KHWIS استخراج شده است. سیاست پزشکان در بحث درمان از MOMS وMPHS توسط وب سایتهایی بازیابی شده و بررسی برای ارزیابی اینکه آیا آنها هر گونه تغییر در سیاست را در توسط داده های KHWIS انجام می دهند بوجود می آید. یافته های این تحقیق نشان می دهد که نظارت دولت کنیا بر روی نیروی کار سلامت با استفاده از KWPS تحت تأثیر سیاست و مقررات و مدیریت ارائه شده است. تغییرات سیاست شامل گسترش سن بازنشستگی اجباری کشور کنیا در 55 تا 60 سال بوده است. داده های بازیابی شده از استاد KHWIS افزایش رضایت پرستاران حرفه ای و ماماها وپزشکان و دندان پزشکان را نشان می دهد که یک انطباق بهبود دهنده را نشان می دهد. بررسی پرونده ها نیز براساس KHWIS بوده است. با این ها , اسناد خاص اشاره به KHWIS به عنوان بهبودی در دسترس منابع انسانی برای اطلاعات سلامت با توجه به برنامه ریزی نیروی کار و مدیریت و توسعه است.

کلمات کلیدی :

انوفورماتیک پرستاری

انفورماتیک پزشکی

اطلاعات منابع انسانی

سیستم HRIS

منابع انسانی برای سلامت (HRH)

نظارت نیروی کار

بهداشت جهانی

لینک دانلود اصل مقاله


مبانی نظری و پیشینه تحقیق برنامه ریزی استراتژیک

مبانی نظری وپیشینه تحقیق برنامه ریزی استراتژیک
دسته بندی روانشناسی
بازدید ها 2
فرمت فایل doc
حجم فایل 304 کیلو بایت
تعداد صفحات فایل 48
مبانی نظری وپیشینه تحقیق  برنامه ریزی استراتژیک

فروشنده فایل

کد کاربری 1627
کاربر

توضیحات: فصل دوم تحقیق کارشناسی ارشد (پیشینه و مبانی نظری پژوهش)

همراه با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو تحقیق

توضیحات نظری کامل در مورد متغیر

پیشینه داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه

رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب

منبع : انگلیسی و فارسی دارد (به شیوه APA)

نوع فایل: WORD و قابل ویرایش با فرمت doc

قسمتی از متن مبانی نظری و پیشینه

یکی از روش­های شناسایی ماهیت برنامه­ریزی استراتژیک بررسی تفاوت آن با سایر روش­های برنامه­ریزی است. امروزه در سازمان­های پیشرفته و در سطوح مختلف سازمان­ها، برنامه­ریزی به سه صورت اساسی برنامه­ریزی استراتژیک، برنامه­ریزی ترفندی[1] و برنامه­ریزی عملیاتی[2] به شرح زیر جلوه گر می­شود.

الف) برنامه­ریزی استراتژیک:

در این برنامه­ریزی، اهداف و خطوط کلی و رسالت سازمان در بلندمدت تعیین می­شود. این نوع برنامه­ریزی جامعیت داشته و در سطوح عالی سازمان شکل می­گیرد؛ در این نوع برنامه­ریزی چارچوبی مشخص برای برنامه­ریزی ترفندی و برنامه­ریزی عملیاتی ترسیم می­شود. این برنامه دارای دید بلندمدت است. در حکم چتری است که کل سازمان را به نحوی در بر می­گیرد.

ب) برنامه­ریزی ترفندی:

این برنامه­ریزی که در آغاز در سازمان­های نظامی به کار گرفته شد، فرایندی است که به وسیله آن، مدیراندسته­ای از فعالیت­های مرتبط را در اجرای یک راهبرد تصویر می­کنند. به عبارت دیگر، برنامه­ریزی ترفندی به مسائلی مربوط می­شود که برای رسیدن به هدف­هایی، توسط برنامه­ریزان سطوح عالی سازمان ترسیم می­شوند. این نوع برنامه­ریزی شامل تدوین هدف­ها و انتخاب وسایل لازم برای دستیابی به آن هدف­ها است. چارچوب زمانی برنامه­ریزی ترفندی، کوتاه­تر از برنامه­ریزی استراتژیک است. در نهایت، این برنامه­ریزی به وسیله سطوح میانی سازمان انجام می­گیرد.

ج) برنامه­ریزی عملیاتی:

فرایندی است که به وسیله آن، مدیران اجرایی، فعالیت و گام­های ویژه­ای را در راستای رسیدن به اهداف مورد نظر ترسیم می­کنند. برنامه­ریزی عملیاتی چارچوب زمانی کوتاه­تری نسبت به دو برنامه­ریزی استراتژیک و ترفندی دارد؛ این نوع اغلب توسط مدیرانی صورت می­گیرد که مسئولیت محدود برای اجرای هدف­های محدود دارند.

لازم به ذکر است که مرز بین برنامه­ریزی استراتژیک، ترفندی و عملیاتی کاملاً روشن نیست؛ تفاوت بین این سه برنامه­ریزی نسبی است.

در خصوص تفاوت بین برنامه­ریزی استراتژیک و برنامه­ریزی بلندمدت[3] می­توان به موارد ذیل اشاره کرد:

1- برنامه­ریزی بلندمدت تنها بر بخش­هایی از سازمان تمرکز دارد؛ اما گستره برنامه­ریزی استراتژیک سراسر سازمان را در بر می­گیرد. تمایز دیگر این که برنامه­ریزی بلندمدت آینده را به صورت انتخابی می­نگرد؛ در صورتی که برنامه­ریزی استراتژیک آینده را به صورت کلی در نظر می­گیرد؛

2- برنامه­ریزی بلندمدت به طور کلی تصویری است از وضعیت مطلوب آینده و تداوم یا گستره چیزی که از قبل وجود داشته است. این وضعیت­ها یا اهداف نهایی، تصویری مطلوب از آینده یا گستره­ای از وضعیت موجود هستند. تحقق این اهداف ممکن است نیازمند انجام تغییراتی در برخی از روش­های انجام کار یا افزایش در هزینه­های مالی و منابع انسانی باشد؛ اما فعالیت اساسی سازمان همچنان یکسان باقی می­ماند؛ این امر در برنامه­ریزی استراتژیک صادق نیست؛

3- برنامه­ریزی استراتژیک، به دلیل بروز تغییر یا تغییرات مهم در محصولات یا خدمات آینده سازمان مطرح می­شود. با تغییر محیطی که سازمان در آن عمل می­کند، کارکنان سازمان احساس می­کنند فرصت جدیدی برای انجام برخی امور تازه یا متفاوت وجود دارد که در واقع تداوم امور قبلی نیستند. این حرکت به سوی زمینه­ای جدید یا بعدی تازه، گام یا جهش به درون چیزی ناشناخته است؛ این همان چیزی است که از آن به عنوان برنامه­ریزی استراتژیک نام برده می­شود؛

4- برنامه­ریزی استراتژیک درصدد شناسایی و حل مسایل استراتژیک است؛ در حالی که برنامه­ریزی بلندمدت بر تعیین اهداف، مقاصد و تدوین برنامه­های عملیاتی برای نیل به این اهداف تأکید دارد؛

5- برنامه­ریزی استراتژیک بیشتر از برنامه­ریزی بلندمدت بر ارزیابی محیط داخل و خارج سازمان تأکید دارد؛

6- برنامه­ریزی استراتژیک نیازمند تغییرات کیفی بوده و شامل تعداد زیادی برنامه است که براساس مقتضیات محیط انجام خواهند شد؛ در حالی که برنامه­ریزی بلندمدت شامل انتظارات معینی است که براساس وضعیت موجود تدوین می­شود.

برنامه­ریزان استراتژیک معمولاً محدوده احتمالی از آینده ممکن را در نظر گرفته، تصمیمات و فعالیت­های خود را در این محدوده به عمل می­آورند؛ در حالی که برنامه­ریزان بلندمدت یک آینده قطعی را برای خود در نظر گرفته، برنامه­ها و فعالیت­های خود را برای آینده­ای که بیشترین احتمال وقوع را دارد، تنظیم می­نمایند؛ در صورت بروز تغییراتی در آینده فرضی، امکان اصلاح چنین برنامه­ای وجود ندارد؛

7- برنامه­ریزی استراتژیک بیش از برنامه­ریزی بلندمدت، آینده­مدار است؛

8- برنامه­ریزی استراتژیک، یک فعالیت پیچیده بوده و نیازمند مشارکت مدیران تمام سطوح سازمانی است. این مدیران نقش فعالی در برنامه­ریزی استراتژیک و سنجش عملکردها (شامل تنظیم و گسترش نظام مدیریت عملکرد سازمان) دارند؛

9- برنامه­ریزی استراتژیک باید پاسخگوی فعالیت­های سازمانی در قبال تغییرات محیط باشد؛ چرا که محیط در بخش­های غیر انتفاعی می­تواند به شکل پیش­بینی نشده­ای تغییر کند. تأکید برنامه­ریزی استراتژیک بر تصمیم­گیری است؛ چرا که تصمیم­گیری مناسب، توانایی سازمان را در واکنش به تغییرات محیط افزایش می­دهد.

برنامه­ریزی استراتژیک به دلیل ویژگی­های خود همچنین با برنامه­ریزی عملیاتی تفاوت­های بنیادی دارد؛ در زیر به برخی از آنها اشاره می­شود:



[1]. tactical planning

[2]. operational planning

[3]. long rang planning